Desde finais do século pasado, España converteuse nun país de referencia na Unión Europea polo volume de auga mineral envasada que produce e consome.
O sector da auga mineral en España, no seu conxunto, tivo unha progresión notable nos últimos anos. É un sector dinámico, cunha facturación anual próxima aos 1.000 millóns de euros.
A calidade e diversidade das augas minerais foi un importante factor de desenvolvemento. Segundo a Asociación Nacional de Empresas de Augas de Bebida Envasadas, ANEABE, España ocupa o cuarto lugar da UE en produción de auga mineral, por detrás de Alemaña, Italia e Francia, e o terceiro en consumo, despois de Italia e Alemaña.
A auga mineral natural representa a maior cantidade de auga embotellada consumida en España (97%). A auga de manancial constitúe unha parte mínima da auga mineral comercializada (2%) e a auga preparada representa unha fracción exigua do sector da auga embotellada para consumo (1%).
Tipos de augas envasadas
Segundo o Real Decreto 1798/2010, do 30 de decembro, polo que se regula a explotación e comercialización de augas minerais naturais e augas de manancial envasadas para consumo humano, poden distinguirse distintos tipos de augas envasadas:
- Augas minerais naturais. Son aquelas microbiolóxicamente sas que teñen a súa orixe nun estrato ou xacemento subterráneo. Brotan dun manancial ou son captadas artificialmente mediante sondaxe, pozo, gabia ou galería, ou ben, mediante a combinación de calquera destes sistemas. Caracterízanse polo seu contido en minerais, oligoelementos e outros compoñentes, pola súa constancia química e pola súa pureza orixinal.
- Augas de manancial. Son as de orixe subterránea que emerxen espontaneamente na superficie ou se captan mediante labores practicados para o efecto. As súas características naturais de pureza consérvanse intactas, dado a orixe subterránea da auga, mediante a protección natural do acuífero contra calquera risco de contaminación.
- Augas preparadas. Son augas distintas ás augas minerais naturais e de manancial, porque poden ter calquera tipo de procedencia e sométense aos tratamentos fisicoquímicos autorizados necesarios para que reúnan as características de potabilidade.
España conta cunha ampla variedade de augas minerais, o que se explica polos abundantes dominios hidroxeolóxicos existentes no seu territorio (figura 1).
Desde hai máis de 150 anos, o IGME (Instituto Xeolóxico e Mineiro de España) é garante do estudo das augas mineiro-medicinais. Desenvolve actividades dirixidas ao coñecemento, protección e uso racional dos acuíferos, tendo en conta a súa función xeolóxica e ambiental.
Evolución da produción de augas envasadas en España
Nun estudo que publicamos recentemente na revista Water, analizamos a evolución do sector durante o século XXI.
O consumo de augas minerais envasadas expandiuse e xeneralizou a finais do século XX grazas ao desenvolvemento dos envases de plástico e da loxística para o seu transporte e distribución. O sector alcanzou en España a súa cifra histórica de produción no ano 2018, cun volume de máis de 8 200 millóns de litros.
En 2014 houbo un repunte no consumo de augas minerais, sobre todo, debido á recuperación económica que viviu o país, ao incremento do número de turistas e ao maior interese dos consumidores polas bebidas saudables. O incremento foi posible pola construción de novas plantas envasadoras, que pasaron de 126 en 2001 a 165 en 2019, o que supón un crecemento do 30,9 %.
Un reducido número de provincias concentran a maior parte das plantas recoñecidas pola Unión Europea (figura 2).
- Destaca a provincia de Xirona (Cataluña), que contabiliza 22; 15 delas localizadas na comarca da Selva.
- Granada (Andalucía) ten 10, das que 8 están en municipios de Serra Nevada.
- En terceiro lugar, están as provincias de Valencia (Comunidade Valenciana) e León (Castela e León), que rexistran 9 cada unha.
- Castelló (Comunidade Valenciana), As Palmas (Illas Canarias) e Mallorca (Illas Baleares) dispoñen de 7 en cada caso.
- Huesca (Aragón), Xaén (Andalucía), Ourense (Galicia) e Toledo (Castela-A Mancha) achegan seis cada unha.
- En Lugo e Pontevedra (Galicia), así como en Asturias, hai cinco plantas.
- Lleida (Cataluña), Cuenca (Castela-A Mancha), Teruel e Zaragoza (Aragón), e a Rexión de Murcia albergan catro plantas.
Outras provincias presentan cifras aínda máis baixas e algunhas como Biscaia e Áraba (País Vasco), Ávila (Castela e León), Cádiz, Sevilla e Huelva (Andalucía), e Alacante (Comunidade Valenciana) non contan con instalacións deste tipo.
Cales son as plantas máis importantes?
Os datos anteriores débense ler con cautela, xa que o máis importante non é o número de plantas embotelladoras, senón a súa relevancia. Esta vén dada pola características da auga de cada explotación, o prestixio da marca coa que se comercializa e a capacidade de distribución por parte da empresa propietaria das captacións e plantas envasadoras.
O Parque Natural do Montseny (Xirona) e os Parques Nacionais de Serra Nevada (Selecta) e da Serra de Guadarrama (Segovia) son tres zonas referentes na localización de plantas envasadoras de auga. Trátase de tres áreas montañosas da España húmida que reciben a maior parte das precipitacións en forma de neve, o que permite un filtrado lento da auga que posteriormente é recollida a través de distintos tipos de captacións.
A finais do século pasado, o próspero negocio da auga envasada en España atraeu ás multinacionais Danone, Nestlé, Coca-Cola e San Benedetto, que alcanzaron en pouco tempo posicións líderes no mercado español. A súa entrada disparou as operacións empresariais de compravenda de mananciais e a creación de novas plantas de envasado.
Existe un gran número de empresas dedicadas á comercialización de auga mineral, pero só 45 delas envasan máis de 10 millóns de litros. Suman unha produción de 7.802 millóns de litros, o que supón o 91,5% da total da auga envasada, cunha facturación global que ascende a 1.283,6 millóns de euros (equivalente ao 10,4% do conxunto da Unión Europea).
Efectos do sector no medioambiente
As empresas dedicadas ao sector xeran impactos ambientais negativos: a fabricación das súas botellas produce un exceso de residuos e no transporte xéranse emisións notables de CO₂. Ademais, o gasto enerxético é elevado na produción de botellas ou o tratamento de residuos plásticos unha vez utilizados.
Con todo, algunhas empresas están a tomar medidas para reducir estes efectos prexudiciais. Destaca o compromiso coa sustentabilidade ambiental e circularidad das augas minerais 2030 Naturalmente. A través deste convenio, o sector da auga mineral establece obxectivos medibles en diferentes áreas de actuación: envases, enerxía, pegada de carbono, auga, mobilidade sostible ou protección da biodiversidade.
========================================
Artigo firmado por Ramón García Marín, profesor titular de Universidade, Área de Xeografía Humana, Universidade de Murcia, e Cayetano Espejo Marín, catedrático de Universidade, Área de Xeografía Humana, Universidade de Murcia
Deixa unha resposta