Un equipo de investigación da Universidade de Córdoba creou un biocombustible a partir dos ácidos graxos procedentes dos desperdicios de alimentos de restaurantes. O método utilizado é de menor custo enerxético e máis sostible que outros empregados para a obtención de gasóleo de orixe vexetal.
Coa intención de fomentar o desenvolvemento dunha economía circular eficaz, os investigadores tratan de incorporar ao sistema produtivo os refugallos que se producen no mesmo. Seguindo a regra das tres ‘r’ (reducir, reciclar, reutilizar), esta estratexia pretende que o actual fluxo dos alimentos (recursos-produto-residuos) transfórmese nun fluxo circular (recurso-produto-residuos reciclados-produto).
Así, nun estudo publicado pola revista Fuel, demostran que a graxa dos desperdicios de comida é adecuada para a produción dun biodiésel que cumpre as propiedades fundamentais da norma europea e que se obtén cun importante aforro de enerxía e tempo de reacción.
A graxa dos desperdicios de comida é adecuada para a produción dun biodiésel que cumpre coa normativa europea
Os expertos lograron reducir dunha hora a 20 minutos o tempo dedicado á transformación dos ácidos graxos en biodiésel, mediante unha reacción chamada transesterificación, incluíndo o ultrasón no proceso. A técnica convencional inclúe un quentador-axitador e funciona baixo demanda continua de enerxía, mentres que o dispositivo de ultrasón, con menor potencia enerxética e menos tempo de exposición, consegue lograr o mesmo cambio químico mediante ondas. “O aceite que obtivemos procede tanto do contido lipídico da propia comida refugada como de aceites xa usados, graxas, carnes, sebo de cordeiro e aceite de peixe. Tras o procesado, o biodiésel que se logra podería usarse en motores comerciais”, indica a investigadora da Universidade de Córdoba Pilar Dorado, responsable do traballo.
A análise de propiedades físicas e químicas mostrou que o produto cumpre co estándar europeo de biodiésel, aínda que é necesario axustar máis a estabilidade á oxidación, o rendemento e o contido de glicéridos, requisitos necesarios para a súa comercialización inmediata. Este biocombustible tamén se podería utilizar mesturándoo con gasóleo ou mediante a simple adición de antioxidantes fenólicos, uns compostos naturais que contribúen a un mellor rendemento do motor.
Gasóleo sostible e reciclado
Nun primeiro momento, os investigadores realizaron a extracción das graxas, eliminando a parte sólida. Unha vez lograda a homoxeneización física procederon á caracterización dos diferentes ácidos graxos obtidos entre os que se atopan oleico, palmítico e linoléico e comparáronos cunha ampla variedade de aceites e graxas utilizados para a produción de biodiésel (incluídos comestibles e non comestibles, graxas animais e aceites de cociña).
No estudo, realizouse unha primeira transesterificación convencional e, paralelamente, os parámetros de reacción foron optimizados nunha segunda fase utilizando ultrasón. Esta técnica é máis sostible que a convencional xa que require menor cantidade de catalizador, normalmente, moi contaminante. Ademais, o ultrasón é máis rápido, o que reduce o consumo de enerxía necesario para a transformación.
Unha forma de aproveitar os refugallos
Segundo a Organización das Nacións Unidas para a Alimentación e a Agricultura ( FAO), ao redor dun terzo da produción dos alimentos destinados ao consumo humano pérdese ou desperdicia en todo o mundo, o que equivale a aproximadamente 1300 millóns de toneladas ao ano. É dicir, unha gran cantidade de recursos económicos, humanos e enerxéticos tíranse ao lixo, xunto á comida refugada. A cantidade de desperdicios de alimentos supón un problema ambiental moi custoso e a necesidade dun investimento importante na xestión dos residuos por parte das administracións.
O 95% das materias primas de biodiésel proveñen de cultivos comestibles como a palma, a soia ou o aceite de colza
Neste contexto, o uso de biocombustibles avanzou notablemente nos últimos anos. Con todo, o 95% das materias primas de biodiésel proveñen de cultivos comestibles como a palma, a soia e o aceite de colza. Isto fai que se desenvolveu unha industria exclusiva para a produción de combustibles vexetais que podería afectar negativamente á cadea de subministración de alimentos e ao equilibrio ambiental polo uso intensivo do chan.
Por iso, a comunidade científica explora vías alternativas para a obtención de aceites a partir doutros produtos, como as que expón este estudo. Ademais, a posibilidade de reutilizar lixo orgánico procedente de alimentos para extraer graxas e transformalas en biocombustible cumpre o dobre obxectivo: reciclar os refugallos e fabricar un produto sostible.
Deixa unha resposta